চকুৰে নেদেখা ডাৱৰৰ সিপাৰে

চকুৰে নেদেখা ডাৱৰৰ সিপাৰে
হে আকাশ হে ডাৱৰ, এদিন লগ পাম তোমাক আৰু আকোৱালি লম চিৰদিনৰ কাৰণে।

Sunday, 10 June 2012

উত্তৰবিহীন এটা প্রশ্ন:

ব্যতিব্যস্ত প্রতিপল
কাঁইট হৈ বিন্ধে
উত্তৰবিহীন এটা প্রশ্নই,
মান‌ৱতাগৰ্বিত  দুভৰী
এতিয়া যেন
ওভতনি যাত্রা আদিম বাটত।
উখহি উঠা দুচকু
পাৰ ভাগিব পাৰে,
প্রলয় নামিব পাৰে সভ্যতাৰ নগৰীত
বিস্ফোৰিত ক্ষোভৰ অগনিত।

দেউতাৰ চিতাৰ জুইত
যেতিয়া
ছাঁই
হয় নির্ভীক সাহসিকতা
স্তব্ধ হৈ যায় চকুলো,
হৃদয়হীন পাষাণৰ কিৰিলিত
নিশেষ হয় কণমানি সপোন।

কি বুলি ক’বা তুমি বন্ধুৰ আগত,
চিৰ সেউজ মোৰ মাতৃভূমি
নে ঘৃণাৰে আঙুলিয়াই চিঞঁৰি উঠিবা
হয় সেইয়াই তুমি কোৱা আদিম নগৰী।

No comments:

Post a Comment